arrow back icon

Psychologia koloru w odzieży medycznej – co mówi nauka o pierwszym wrażeniu?

Czy kolor fartucha może wpływać na to, jak postrzegają Cię pacjenci? Według badań – zdecydowanie tak. Barwy, które nosimy w pracy, nie tylko wyrażają nasz styl, ale także budują zaufanie, spokój lub… dystans. Sprawdź, co mówi psychologia koloru o pierwszym wrażeniu w środowisku medycznym i jak dobrać odcień, który działa na Twoją korzyść.

Choć może się wydawać, że kolor uniformu to detal, badania z zakresu psychologii poznawczej i socjologii medycyny nie pozostawiają złudzeń: pierwsze wrażenie w kontakcie pacjent–personel powstaje w ciągu pierwszych kilku sekund – jeszcze zanim pielęgniarka się przedstawi. Jednym z kluczowych elementów tego wrażenia jest kolor odzieży, który nie tylko kształtuje obraz profesjonalizmu, ale również wpływa na emocje, poczucie bezpieczeństwa i gotowość pacjenta do współpracy.

Kolory wpływają na układ limbiczny mózgu, który odpowiada m.in. za emocje, stres i regulację autonomicznego układu nerwowego. W praktyce oznacza to, że kolor fartucha lub bluzy może:

  • łagodzić napięcie i stres pacjenta (np. niebieski, pastelowy róż),

  • wzmacniać zaufanie i poczucie profesjonalizmu (np. biały, granatowy),

  • budować relację opartą na empatii i opiece (np. zieleń, beż),

  • lub – przeciwnie – budzić dystans i poczucie chłodu (np. czarny, szary w szpitalnym otoczeniu).

Czym jest psychologia koloru?

Psychologia koloru to dziedzina badająca, w jaki sposób barwy wpływają na ludzkie emocje, percepcję oraz zachowanie. Opiera się na założeniu, że kolory nie są jedynie elementem estetycznym, lecz mogą oddziaływać na naszą psychikę, wywołując określone reakcje – zarówno na poziomie świadomym, jak i podświadomym. Każdy kolor może nieść ze sobą określone skojarzenia kulturowe, symboliczne oraz biologiczne, co sprawia, że ich odpowiedni dobór ma istotne znaczenie w wielu dziedzinach życia – od marketingu, przez sztukę, aż po medycynę.

W środowisku medycznym psychologia koloru odgrywa szczególnie ważną rolę. Barwy wykorzystywane są tu do tworzenia tzw. „uzdrawiającego otoczenia” – przestrzeni, która sprzyja odprężeniu, redukcji stresu i przywróceniu emocjonalnej równowagi pacjentów. Na przykład delikatne odcienie działają uspokajająco, mogą obniżać ciśnienie krwi i sprzyjać poczuciu bezpieczeństwa, dlatego często stosowane są w salach szpitalnych, gabinetach terapeutycznych czy poczekalniach. Z kolei zbyt intensywne lub kontrastowe kolory, takie jak czerwień czy jaskrawy żółty, mogą pobudzać i niepokoić, dlatego stosuje się je ostrożnie lub w kontrolowanych ilościach.

Dzięki świadomemu wykorzystaniu psychologii koloru możliwe jest więc nie tylko poprawienie estetyki przestrzeni, ale przede wszystkim stworzenie warunków, które wspierają proces leczenia i dobre samopoczucie pacjentów.

Co mówią badania?

Badanie Radziejowskiej i in. (2023) wykazało, że kolor odzieży wpływa na ocenę kompetencji personelu, przy czym najlepiej oceniani byli specjaliści ubrani w niebieski i biały strój. Czarne uniformy budziły respekt, ale także większy dystans emocjonalny. Autorzy podkreślają, że nawet drobne zmiany w tonacji koloru mogą wpływać na postrzeganą dostępność, empatię i profesjonalizm.

Również przeglądy naukowe w czasopismach wskazują, że kolorystyka ubioru w opiece zdrowotnej nie jest estetycznym dodatkiem, lecz elementem komunikacji niewerbalnej, który może wspierać lub utrudniać proces leczenia – zwłaszcza u pacjentów wrażliwych, starszych, dzieci czy osób z zaburzeniami psychicznymi.

Jak konkretne kolory wpływają na percepcję?

Kolor -> Psychologiczne skojarzenia -> Zastosowanie w pielęgniarstwie

Biały -> Czystość, sterylność, autorytet -> SOR, gabinety specjalistyczne – wzmacnia profesjonalizm

Niebieski -> Spokój, zaufanie, opiekuńczość -> Pediatria, psychiatria, oddziały geriatryczne – buduje relację

Zielony -> Regeneracja, harmonia, równowaga -> Bloki operacyjne, kompleksowe oddziały szpitalne

Czarny -> Elegancja, autorytet, ale też dystans i powaga -> Może obniżać empatię – z ostrożnością w kontakcie z pacjentem

Szary/Antracyt -> Neutralność, stabilność, profesjonalizm -> Praktyczny i spokojny – dobre rozwiązanie w pracy ciągłej

Różowy/Pastelowy -> Ciepło, delikatność, opiekuńczość -> Bloki pediatryczne, ginekologiczne – łagodzi kontakt

Fioletowy -> Duchowość, wrażliwość, kreatywność -> Psychiatria, opieka paliatywna – może wzbudzać poczucie troski i refleksji

Brązowy -> Stabilność, zaufanie, ziemistość -> Rzadko używany w praktyce – może być odbierany jako mało sterylny

Beżowy -> Spokój, neutralność, skromność -> Styl minimalistyczny, dobre w opiece domowej lub pielęgniarstwie środowiskowym

Zmienna rola koloru w relacji pacjent – pielęgniarka

Kolor nie działa w oderwaniu od kontekstu. Jego znaczenie może zmieniać się w zależności od:

  • kultury organizacyjnej placówki (w niektórych szpitalach czarny uniform oznacza specjalistę, w innych – dystans),

  • wieku i płci pacjenta (dzieci i osoby starsze reagują lepiej na jasne, łagodne kolory),

  • stanu emocjonalnego pacjenta (np. osoby z depresją lub lękiem preferują kolory „ciepłe” i bezpieczne),

  • funkcji pełnionej przez pielęgniarkę (inna percepcja w punkcie pobrań, inna na oddziale intensywnej terapii).

Praktyczne wskazówki dla pielęgniarek

1. Dopasuj kolor uniformu do kontekstu pracy:

  • pediatria → pastele, błękity, róż,

  • blok operacyjny → zieleń,

  • konsultacje/pielęgniarstwo ambulatoryjne → biały uniform.

2. Unikaj pełnego czarnego uniformu – może budzić dystans lub przesadny autorytet.

3. Dbaj o spójność stroju z zespołem medycznym – jednolita kolorystyka poprawia identyfikację personelu i organizację.

4. Połącz praktyczność z estetyką stroju:

  • Sięgaj po materiały odporne na uszkodzenia i łatwe do utrzymania w czystości.

  • Zadbaj, aby uniform schludny – zadbany wygląd wzmacnia wrażenie profesjonalizmu i budzi zaufanie pacjentów.

5. Zrozum, jak strój wpływa na Ciebie samą:

Zgodnie z teorią enclothed cognition, to, co nosisz, ma wpływ nie tylko na to, jak postrzegają Cię inni, ale też na Twoje własne myślenie i zachowanie. Odpowiednio dobrany uniform może zwiększać Twoją koncentrację, poczucie kompetencji i pewność siebie w codziennej pracy.

Psychologia koloru to nie tylko ciekawostka – to narzędzie, które pozwala pielęgniarkom świadomie kształtować pierwsze wrażenie i relację z pacjentami. Wybierając kolor uniformu, warto wziąć pod uwagę:

  • lokalizację i specyfikę pracy,

  • poziom koniecznej empatii i otwartości,

  • miejsce pracy – odzież grupowa może zacieśnić identyfikację zespołu.

W połączeniu z dobrą komunikacją i fachową opieką, odpowiednio dobrany uniform może stać się niewerbalnym wsparciem opieki pielęgniarskiej.

Materiały źródłowe:

  • Radziejowska A. i wsp. (2023). Is the perception of physicians based on the type and colour of attire? Quality in Sport, 9(2):37–43.

  • Hribar CA i wsp. (2023). Skilled? Trustworthy? Caring? Your Scrub Color Matters to Patients. JAMA Surgery.

  • Dottery M. i wsp. (2024). Patients Perception of Colored Scrubs: A Scoping Review. Monmouth University.

Ikona

Może Cię zainteresować również:

Dylemat sumienia: gdy koleżanka popełnia błąd

Dylemat sumienia: gdy koleżanka popełnia błąd

Co zrobić, gdy koleżanka z pracy – bliska, lubiana, zaufana – zaczyna przekraczać granice etyki zawodowej? Dylematy sumienia to codzienność w zawodach z misją, takich jak pielęgniarstwo. Gdzie kończy się lojalność wobec współpracownika, a zaczyna odpowiedzialność wobec pacjenta i zawodu? Ten tekst dotyka trudnych, ale ważnych pytań o granice milczenia, odwagi i etycznych wyborów.

„Nienawidzę być pielęgniarką” – co z tym zrobić? cz. 3

„Nienawidzę być pielęgniarką” – co z tym zrobić? cz. 3

Czujesz, że robisz, co możesz – a i tak to za mało? W dwóch poprzednich częściach mówiliśmy o emocjonalnym zmęczeniu, przyczynach frustracji oraz o pierwszych krokach, które możesz podjąć, by odzyskać równowagę. W tej części skupiamy się na czterech kolejnych strategiach, które pomogą Ci wzmocnić siebie – w pracy i poza nią.

„Nienawidzę być pielęgniarką” – co z tym zrobić? cz. 2

„Nienawidzę być pielęgniarką” – co z tym zrobić? cz. 2

Gdy praca, którą kiedyś kochałaś, zaczyna Cię przygniatać, warto zatrzymać się i zadać pytanie: co mogę zrobić dla siebie – tu i teraz? W tym artykule znajdziesz cztery sprawdzone strategie, które pomagają pielęgniarkom odzyskać równowagę, zanim wypalenie zabierze wszystko.

„Nienawidzę być pielęgniarką” – co z tym zrobić? cz. 1

„Nienawidzę być pielęgniarką” – co z tym zrobić? cz. 1

„Nienawidzę być pielęgniarką” – te słowa padają coraz częściej, nie tylko w myślach, ale i w rozmowach między koleżankami z oddziału. To nie bunt, to sygnał zmęczenia, frustracji i poczucia bezsilności. Co kryje się za takim wyznaniem? Jak pomóc sobie, gdy pasja przeradza się w wypalenie?

Empatyczna, sumienna, wypalona? Osobowość pielęgniarki a cena pomagania

Empatyczna, sumienna, wypalona? Osobowość pielęgniarki a cena pomagania

Zawsze gotowa do pomocy – taka właśnie jest dobra pielęgniarka. Ale te same cechy, które sprawiają, że świetnie opiekuje się pacjentami, mogą z czasem prowadzić do wypalenia. Jak osobowość wpływa na codzienną pracę i co zrobić, by nie zatracić siebie w pomaganiu innym?

MMedykujemy sp. z o.o. ul. Wrońska 2, 20-327 Lublin,

NIP 9462751857, REGON 541264148

© Zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz.U. z 2025 r., poz. 24), o ochronie praw autorskich, materiały zawarte na stronie medykujemy.pl® w całości są własnością administratorów. Przekazywane informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie w celach związanych z pracą własną, na podstawie informacji i materiałów uzyskanych na warsztatach/webinarach/aplikacji oraz nie mogą być przeprowadzane szkolenia wewnętrzne ani zewnętrzne o charakterze zarobkowym.

Ikonki źródło Ionicons

Obrazki źródło Pixabay

Śledź nas na: Facebooku i Instagramie